Wjeżdżając do Wieliczki, widzimy reklamy, zachęcające do zwiedzania kopalni. Teraz być może będzie nas witał napis „Wita Wieliczka – miasto gdzie Robert Lewandowski zdobył Złotą Piłkę”.

Zapewne wkrótce w tej sprawie wypowie się prezydent, premier, marszałek sejmu i tak dalej. Wszyscy będą jednak trochę w oczekiwaniu. Co powie Jarosław. Nikt nigdy go nie widział w teatrze, ale od czego jest wiara...

Duńczycy będą nam projektowali przebudowę placu Wolnica. U nich źle się dzieje, więc mają projektować u nas? Czy to dobry pomysł? Zastanówmy się, kto inny mógłby nam to zaprojektować. Niemcy?

Kazimierz Grześkowiak śpiewał „bo nieważne czyje co je, ważne to je co je moje”. Zastanawiałem się, co powoduje, że człowiek koniecznie chce zaznaczyć granice. Moje! Moje i już!

Jeśli w jakiejś miejscowości mieszka minister – to cała miejscowość powinna dostać pieniądze, jeśli wiceminister to tylko ulica, na której mieszka, a jeśli dyrektor departamentu to tylko trawnik przed jego domem…

Tytuły nie służą temu, by poinformować czytelnika, o czym jest artykuł, służą temu, by go do czytania artykułu zachęcić.

Jacek Kurski tym razem nie skorzystał z możliwości promowania Zenka Martyniuka. Mógłby go posadzić w pierwszym rzędzie. To byłby dowód na to, że muzyka jest jedna, a ci, którzy twierdzą, że nie lubią disco polo – kłamią.

Zaczęło się 24 maja 1609 roku. Wtedy król Zygmunt III przeniósł stolicę z Krakowa do Warszawy. Musieli jechać przez Słomniki. Mieszkańcy, obserwujący sznur wozów, myśleli: „oj szybko to się nie skończy”. I mieli rację.

Zadzwonił do mnie telefon. Miły damski głos wygłosił krótką pogadankę o koronawirusie i szczepieniach. I o tym, że ma dla mnie w prezencie pulsoksymetr i że w żadnym wypadku nie będzie mnie zachęcać do szczepień.

Przeczytałem, że pomiędzy dwoma szczytami nad Morskim Okiem przeciągnięto linę, po której przeszedł mężczyzna. Ktoś chciał widzieć Morskie Oko, a nie chciał stać w tłumie...

W Krakowie na Kazimierzu ustawiono Gaduławkę. Jest to ławka, jak sama nazwa wskazuje, do gadania. Inicjatorzy pomysłu tłumaczą, że ławka ta jest, jak to się teraz mówi, dedykowana głównie ludziom starszym i samotnym.

Przeczytałem, że pewna studentka Wydziału Mechanicznego Politechniki Krakowskiej w ramach swojej pracy magisterskiej skonstruowała samodezynfekujące się krzesło.

Słyszałem, jak jeden z radnych (ten, który ma wąsy zakrywające dolną część twarzy) groził, że jak Unia nam nie da pieniędzy, to niech uważa, bo my możemy z tej Unii wystąpić.

Zawsze staram się znaleźć jakiś optymistyczny rys nawet w jakiejś idiotycznej, moim zdaniem, sprawie.

Przeczytałem w Gazecie Krakowskiej listę oszustw przed którymi ostrzega Policja. Każdy sposób zaczyna się na słowo „na”. I tak: „na wnuczka” , „na wypadek”, „na pracownika banku", „na żołnierza", „na pracownika banku”...

Cudu tego nie dokonał nasz arcybiskup Jędraszewski. On bowiem wygłosił słowa, że sparafrazuję tekst z filmu „ Kler” – „złote, a jakże skromne”.