Lektura listów, pisanych przez parę niekwestionowanych mistrzów sztuki korespondencji, pozwala śledzić nie tylko rosnącą zażyłość, ale także niezwykłą „chemię” łączącą autorów, obdarzonych bliskim sobie poczuciem humoru.
Reklama
Lekkość, błyskotliwość, gry i zabawy słowne wspólne kody i szyfry (kim był Frąckowiak vel Fronckowiak?), dystans do przaśnej rzeczywistości PRL-u – uwodzą od pierwszej strony zbioru opracowanego przez Ryszarda Krynickiego.
Te perły rodzimej epistolografii musiały prędzej czy później trafić na scenę i tak się właśnie dzieje – w Narodowym Stary Teatrze w Wisławę Szymborską wcieli się Katarzyna Krzanowska, Jacek Romanowski zagra Zbigniewa Herberta, który w 1961 roku pisał w tonie dramatycznym:
p i l n e ! p o u f n e ! ! K o c h a n a W i s e ł k o ,
co jest? no więc jak? i dlaczego??? Jesdem w strasz. sytuacji. Sonety zostawione u Ciebie koniecz. potrzebn. Błagam wyślij. Nawet jeśli zgubiłaś oryginał napisz coś żeby zgadzało się na objętość napewno będą lepsze. Miła moja nie torturuj grafomana bo gniew tegoż jest straszny
Przepraszam ale już nie mogę. Błagam o odpowiedź choćby odmowną i odrzucone teksty
Całuję ręce i całą twarz
Herbert
OBSADA
Katarzyna Krzanowska
Jacek Romanowski
TWÓRCY
Mikołaj Grabowski reżyseria, dramaturgia i opracowanie muzyczne
Tadeusz Nyczek Scenariusz
Michał Grabowski Reżyseria światła
Reklama
W spektaklu „Kochana Wisełko, najdroższy Zbyszku” wykorzystane zostało archiwalne nagranie wiersza „Przesłanie Pana Cogito” w wykonaniu Autora, pochodzące z płyty „Zbigniew Herbert czyta swoje wiersze” wydanej w 1998 roku przez Radio Kraków
