Prowadzone w ostatnich latach w Pieskowej Skale prace wiązały się między innymi z powstaniem nowej ekspozycji i co za tym idzie – ze znacznym wzbogaceniem oferty zamku jako muzeum. Od lat główna zamkowa wystawa pokazuje przemiany, jakie zachodziły na przestrzeni wieków w sztuce europejskiej. Ta prezentacja traktuje polską sztukę i kulturę jako integralną część sztuki i kultury Europy Zachodniej. Opowiada, że to, co było modne we Włoszech, Francji, w Niderlandach czy Niemczech, prędzej czy później trafiało też do nas.
To oczywiście tylko jedna z perspektyw, z jakich można spojrzeć na nasze dziedzictwo. Nowo otwarta wystawa stała, zatytułowana Kultura Staropolska, prezentuje inne spojrzenie na nasz kraj, jego historię i sztukę. Chcemy pokazać tym razem, jak odrębnym, intrygująco innym była ona zjawiskiem. Zamierzamy opowiadać o tym, jak funkcjonując w świecie Zachodu, byliśmy jednocześnie bardzo zapatrzeni na Wschód, jak egzotyczni wydawaliśmy się Niemcom czy Francuzom.
Wielokulturowość dawnej Rzeczpospolitej polegała na tym, że na jej terenie mieszkali ludzie uważający się za Polaków, Rusinów, Litwinów, Niemców, Szkotów, Ormian, Żydów i Tatarów, ludzie wyznający różne religie i wychowani w innych kulturach, według innych wzorców. Polegała jednak też na tym, że osiemnastowieczny magnat miał w swojej garderobie zarówno francuski szustokor, jak i sarmacki kontusz.
Wśród pokazanych na wystawie obiektów na szczególną uwagę zasługują dwa zespoły o kapitalnym wręcz dla polskiej kultury dworskiej znaczeniu. Zainteresowanie zwiedzających z całą pewnością wzbudzi Genealogia Sapieharum – kodeńska galeria rodowa Sapiehów, pochodząca z roku 1709. Zbiór 72 portretów, przedstawiających kilka pokoleń rodziny to pomyślana z niespotykanym rozmachem opowieść o dziejach wielkiego rodu, jego zasługach i koligacjach, o urzędach, jakie Sapiehowie sprawowali, i odznaczeniach, jakimi się szczycili.
Zwiedzający Pieskową Skałę będą teraz mogli przekonać się, jaką rolę nasi szlacheccy przodkowie przykładali do genealogicznych wywodów, z jaką swadą snuli swoje rodzinne opowieści, przeplatając świadomie lub nie historię z legendą.
Drugim zespołem obiektów, którego udostępnienie szerokiej publiczności należy uznać za muzealne wydarzenie o niebagatelnym znaczeniu, są cztery cynowe sarkofagi, w których Katarzyna Sieniawska pochowała swego męża Adama Hieronima i trzech synów: Aleksandra, Prokopa i Mikołaja. Sarkofagi te pochodzą z krypty kościoła zamkowego w podlwowskich Brzeżanach.
O ich niezwykłości stanowią umieszczone na wiekach naturalnej wielkości figury przedstawiające zmarłych jako zakutych w paradne zbroje rycerzy. Stojąc na oświetlonym setkami świec i pochodni katafalku, musiały robić na uczestnikach pogrzebu wrażenie wręcz piorunujące. Klasa artystyczna sprawia, że sarkofagi należą do kluczowych dzieł sztuki polskiej wieku XVII.
Zwiedzając wystawę Kultura Staropolska, turyści mogą także zajrzeć do zamkowej kaplicy, do tej pory dla nich niedostępnej. Znajdą tam między innymi ołtarz o pięknej ażurowej strukturze. Osiemnastowieczne retabulum pochodzi z Krosnowic w Kotlinie Kłodzkiej i jest dziełem Michała Klahra starszego. Ten świetny rzeźbiarz poświęcił swe dzieło Wniebowzięciu Matki Boskiej. Otaczające centralną część kompozycji postaci koncertujących aniołów stanowią świetną i unikatową próbę przedstawienia muzyki za pomocą niemej sztuki rzeźby.
Jeśli nie byli Państwo jeszcze w Pieskowej Skale, przyjedźcie tu koniecznie, a jeśli znacie zamek, to wróćcie po nowe przeżycia i atrakcje. Zapraszamy!
Zamek Królewski na Wawelu finalizuje projekt Wielokulturowa Rzeczpospolita – Zamek Pieskowa Skała. Zrealizowano dzięki wsparciu udzielonemu przez Islandię, Liechtenstein i Norwegię oraz z budżetu państwa. Program KULTURA. Mechanizm Europejskiego Obszaru Gospodarczego 2014-2021. Działanie 1: poprawa zarządzania dziedzictwem kulturowym Poddziałanie 1.1.: Restauracja i rewitalizacja dziedzictwa kulturowego.
Przedruk za Dziennikiem Polskim.
Reklama
