Imponująca liczba eksponatów, nowatorskie ujęcie wyjątkowego tematu, znamienite zabytki z kolekcji publicznych, kościelnych i prywatnych. Wystawa Obraz Złotego Wieku w Zamku Królewskim na Wawelu pokazuje rozkwit kultury i sztuki w państwie polsko-litewskim pod panowaniem Zygmunta I i Zygmunta Augusta.
Głównym założeniem ekspozycji jest zgodne z realiami epoki przedstawienie dziedzictwa kulturalnego i artystycznego krajów pozostających pod berłem ostatnich Jagiellonów. Ekspozycję uświetniają zatem nie tylko znane powszechnie i niezwykle znaczące dzieła sztuki, ale też wiele zabytków nowo odkrytych, mało znanych lub dotąd w Polsce niepokazywanych.
Tytułowy „obraz” obejmuje dzieła wykonane z rozmaitych materiałów i z użyciem wielu technik – reprezentujących malarstwo tablicowe, malarstwo na płótnie, miniatury książkowe, rzeźby w drewnie i kamieniu, złotnictwo, hafciarstwo i tkactwo. Szczególne miejsce zajmują druki jako rewolucyjne medium służące propagowaniu nowych idei, a także grafiki, których używano jako powszechnie dostępnych wzorów artystycznych
Wśród wystawianych dzieł sztuki są arcydzieła malarstwa i rzeźby znajdujące się w wawelskich zbiorach albo sprowadzone na tę wystawę z polskich i europejskich muzeów, pokazanych jest też jednak wiele zabytków nowo odkrytych lub mało znanych.
Bardzo ważną częścią wystawy jest obecność najwybitniejszych renesansowych dzieł gliptycznych, czyli rzeźbionych w kamieniach półszlachetnych miniaturowych portretów Zygmunta Augusta, królowej Bony i Barbary Radziwiłłówny, których autorem był Gian Jacopo Caraglio.
ZOBACZ TAKŻE: Koncert Capelli Cracoviensis w ramach wystawy Obraz Złotego Wieku
Z wyjątkowej perspektywy mozna też oglądać słynne wawelskie głowy, zdjęte ze stropu sali Poselskiej. Można się przyjrzeć z bliska aż trzydziestu na co dzień niedostępnym arcydziełom sztuki rzeźbiarskiej.
