"Spóźnieni kochankowie" niezwykle cenionego w Polsce amerykańskiego pisarza Williama Whartona to piękna, wzruszająca i prosta opowieść o miłości. Miłości dojrzałej, czasami ślepej, romantycznej, i bardzo cielesnej. Premiera to również okazja do pięknego jubileuszu Anny Polony.
O samotności i o potrzebie bliskości. O starości, która na starość nie może już sobie – z braku czasu – pozwolić. Wszystko dzieje się oczywiście w Paryżu. Poznają się przez przypadek, wcale nie szukając tego, co za chwilę ma ich spotkać. On – Amerykanin Jack, namiętnie oddający się fotografii kloszard. Ona – Francuzka Mirabelle, niewidząca miłośniczka muzyki klasycznej i ulicznych gołębi. On – wspaniały Jan Peszek. Ona – niepowtarzalna, obchodząca jubileusz 60-lecia pracy zawodowej – Anna Polony.
Autor: William Wharton
Adaptacja i reżyseria: Błażej Peszek
Asystent reżysera: Oliwia Kuc
Jubileusz Anny Polony
Wybitna polska aktorka teatralna i filmowa Anna Polony świętuje w tym roku podwójnie. 21 stycznia artystka skończy 80 lat. Trzy czwarte życia poświęciła pracy zawodowej, dlatego w nowy rok wkracza jako aktorka z 60-letnim stażem.
Żywiołowa, serdeczna, charyzmatyczna, ale momentami i sroga. Jedna z najważniejszych polskich aktorek teatralnych i filmowych, reżyserka, pedagog i prorektor PWST. Urodziła się w 1939 r. w Krakowie. Grała u najważniejszych reżyserów w historii teatru.
Wśród filmów z udziałem aktorki trzeba wymienić m.in. „Dekalog VII” (1988), „Dziennik dla moich dzieci” (1982) i „Dziennik dla mojego ojca i matki” (1990) oraz nagrodzoną Orłem kreację w „Rewersie” Borysa Lankosza.
Anna Polony zagrała też w ponad 50 spektaklach Teatru Telewizji, występuje w słuchowiskach Polskiego Radia. Artystkę odznaczono Złotym Krzyżem Zasługi (1977) oraz Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2005). Od 1993 r. była pedagogiem, a w latach 1999–2005 prorektorem PWST w Krakowie (dziś Akademii Sztuk Teatralnych).
