Akurat dziś! W dniu, w którym policzyłem, że to 85. felieton, taka sytuacja! Postanowiłem policzyć, czy zbliżam się do setki w moim pisaniu na tę stronę. I okazało się, że się zbliżam. I napisałem pierwszy felieton nieaktualny. Kiedy pisałem, był aktualny, a od dziś już nie. Dowiedziałem się o tym od redaktora naczelnego.
Reklama
On: (z radością) – Od dziś Kraków już nie jest w żółtej strefie…
Ja: (z rezerwą) – Taaak...
On: (ze zdziwieniem) – Nie cieszy się pan?
Ja: (nieszczerze) - Cieszę się.
On: - To co robimy?
Ja: (udając, że nie wiem, o co chodzi) - Z czym?
On: - Z felietonem!
Ja: (udając, że zrozumiałem) - A! Z felietonem! Halo, halo, halo, bateria mi się kończy (kłamię).
Wyłączyłem się. Bo miał być felieton jak poniżej, ale jest nieaktualny. Ale nadal jest poniżej.
Reklama
Żółta strefa
Przyznaję się. Wyjechałem. Nie było mnie w Krakowie jedenaście dni. Zawsze, kiedy wracam po dłuższej niż tygodniowa nieobecności, z przyjemnością patrzę, co się zmieniło. Która budowa posunęła się naprzód, który chodnik wyremontowany, które drzewo wyrosło, a którego już nie ma. Tym razem też tak było. Wjechałem do zupełnie innego miasta.
Wyjeżdżałem z Krakowa. Wróciłem do miasta w żółtej strefie. W restauracji na osobę ma przypadać cztery metry kwadratowe, ale w klubach i w siłowniach już siedem metrów. Nic to, bo w wesołych miasteczkach - 10 metrów kwadratowych. A jeśli restauracja jest na terenie wesołego miasteczka?
Pamiętam, jak za dawnych czasów w wesołych miasteczkach było takie urządzenie, gdzie na swego rodzaju szynach pod górę pchało się mały ciężki wózeczek. Na tych szynach był oznaczony poziom, do którego ten wózek powinna dopchać kobieta lub mężczyzna. Było napisane: „siła męska”, „siła damska”.
Nie wiem, czy takie urządzenia jeszcze funkcjonują. Możliwe, że tak i czy to przypadkiem nie jest siłownia? To wtedy musi przypadać tylko 7 metrów na osobę, a w wesołym miasteczku już 10 metrów. Czyli trzy metry więcej niż w siłowni. I co z tym fantem zrobić? Może, krakowskim targiem, w tym miejscu będzie obowiązywało 8,5 metra?
Wyjdźmy z wesołego miasteczka. Idźmy na wesele. Tu może być sto osób, bez żadnych dodatkowych ograniczeń. Nawet jeśli jest organizowane w restauracji, w siłowni, czy w wesołym miasteczku. Czy na wesele może być lepsze miejsce niż wesołe miasteczko?
Choć może się wydawać, że teraz cały Kraków stał się wesołym miasteczkiem. Idźmy więc na komedię do teatru. Widownia może być wypełniona do 25%. Czyli, jeśli teatr ma na przykład 600 miejsc (teatr Słowackiego), może na niej zasiadać 150 osób. Pod warunkiem, że 50 osób nie przyjdzie, bo w wydarzeniach kulturalnych może uczestniczyć tylko 100 osób. Myślę, że kluczem do zrozumienia tego paradoksu może się okazać słowo „wydarzenie”. Przecież nie każdy spektakl czy film jest wydarzeniem. A więc jeśli coś wydarzeniem nie jest, może to oglądać większa liczba osób? Dlaczego?
Reklama
Bo Kraków jest w żółtej strefie. Czyli ma „żółte papiery”. Tak się kiedyś określało ludzi nie do końca zrównoważonych. Jednocześnie takich, których zachowanie mogło odbiegać od normy. Zrozumiałem! Wróciłem do innego miasta! Lekkiego „crazy”. Miasta, w którym konserwator wydaje zgodę na lokalizację Małopolskiego Centrum Nauki, a potem mówi: „eee... jednak nie!”.
Miasta, w którym ochrania się przedsiębiorców „małopolską tarczą antykryzysową”, pod warunkiem, że mają duże szczęście. Bo ci, którzy mają tylko małe szczęście, nie skorzystają z tarczy. Nie zdążą kliknąć w odpowiednim momencie. To akurat jest działanie słuszne. Jeśli ktoś nie ma szczęścia, niech nie zajmuje się przedsiębiorczością, bo i tak mu się nie uda.
Pisze te słowa człowiek z miasta, które ma „żółte papiery”. To dlatego ten tekst może się komuś nie podobać. Lub podobać.
P.S. Powyższe przykłady nadal są niestety aktualne, mimo że felieton już nie.
