Astronomowie z Obserwatorium Uniwersytetu Jagiellońskiego zapowiadają, że w rozpoczętym dziś roku 2025 przed nami częściowe zaćmienia Słońca, całkowite zaćmienia Księżyca i prawdopodobnie dość częste zorze polarne. Na niebie pojawią się też roje meteorów. Pierwszy z nich, Kwadrantydy, osiągnie swoje maksimum już 4 stycznia, czyli w najbliższą sobotę.
Reklama
Astronomowie życzą “Pogodnego nieba w Nowym Roku” i przyznają, że meteory wlatują w ziemską atmosferę nieustannie, ale niektóre z ich rojów szczególnie warto obserwować w 2025 roku. Jako pierwsze pojawią się Kwadrantydy, z maksimum już 4 stycznia, potem, latem Ursydy z maksimum 2 lipca, oraz – oczywiście, jak co roku – słynne Perseidy, najlepiej widoczne zwykle nocą z 12 na 13 sierpnia, i grudniowe Geminidy, które osiągną maksimum 14 grudnia.
W 2025 roku wystąpią na Ziemi dwa zaćmienia Słońca. “To z 29 marca będzie widoczne z Polski jako częściowe. Zacznie się o godzinie 11:46 i nie będzie głębokie, ale warto mieć na uwadze, że na kolejne całkowite zaćmienie Słońca widziane z naszego kraju trzeba poczekać aż do... 2135 roku!” - zaznaczają naukowcy.
Wystąpią też w 2025 roku dwa całkowite zaćmienia Księżyca: 14 marca i 7 września. “W przypadku tego marcowego zobaczymy niestety sam początek i tylko fazę półcieniową tego zjawiska. Całkowite zaćmienie wrześniowe zacznie się u nas późnym popołudniem”.
Wciąż znaczna będzie aktywność magnetyczna Słońca. “Jesteśmy nadal w fazie bliskiej maksimum 25 cyklu słonecznej aktywności. Przez najbliższy rok będziemy mogli prawdopodobnie obserwować dużą liczbę plam, czyli przejawów silnych pól magnetycznych w fotosferze Słońca, oraz związane z nimi wyrzuty zjonizowanej materii.
Należy zatem liczyć się z możliwością obserwacji (także w Polsce) zórz polarnych, o czym wtedy będziemy dokładniej informować” - zapowiadają astronomowie. Podobnie było w ubiegłym roku, gdy mogliśmy nad Polską wielokrotnie obserwoać zorzę polarną, w tym kilka wyjątkowo widowiskowych i okazałych.
4 stycznia, w najbliższą sobotę, Ziemia w swym rocznym ruchu po orbicie eliptycznej znajdzie się najbliżej Słońca, czyli w peryhelium, w odległości niewiele ponad 147 milionów kilometrów od niego. Będzie się wtedy poruszała najszybciej na orbicie w całym 2025 roku, bo z prędkością blisko 109 000 km/h.
Dnia będzie odtąd przybywało coraz szybciej! Już w Nowy Rok, dzisiaj, Słońce wzeszło w Małopolsce o godzinie 7:38, a zaszło o 15:49. Dzisiejszy dzień trwał 8 godzin i 11 minut, i był już dłuższy od najkrótszego dnia w roku o „całe” 6 minut.
Reklama
Merkurego, który zawsze jest na niebie blisko Słońca, będzie można obserwować nisko nad horyzontem, na zachodnim niebie o zmierzchu lub na wschodzie o świcie. Najłatwiej będzie go dostrzec przed wschodem Słońca w połowie kwietnia. Wieczorem najlepsze warunki do obserwacji będą dopiero na przełomie czerwca i lipca.
Wenus od początku roku i do połowy marca wystąpi w roli Gwiazdy Wieczornej. Potem skryje się w promieniach Słońca, by pojawić się znów na niebie porannym z początkiem kwietnia, i aż do ostatniego tygodnia listopada 2025 będzie grała rolę Gwiazdy Porannej. Planeta będzie w koniunkcji z Saturnem (20 I, 30 III i 29 IV), Merkurym (9 III i 25 XI) oraz Jowiszem (12 VIII).
Mars w tegorocznej wędrówce po niebie przewędruje po eliptycznej orbicie, kreśląc pętle przez wiele gwiazdozbiorów. Z Raka przejdzie do Bliźniąt i tam 16 stycznia będzie w opozycji do Słońca, czyli będzie dobrze widoczny przez całą noc.
W czerwcu zawędruje do konstelacji Lwa, we wrześniu do Panny, a w listopadzie przez Wagę wejdzie do Skorpiona, po czym zniknie w promieniach Słońca. Planeta będzie w koniunkcji z Merkurym (21 X i 12 XI).
Jowisza (w Byku) będziemy mogli obserwować na wieczornym niebie aż do drugiego tygodnia czerwca. “Potem będzie w koniunkcji ze Słońcem i zobaczymy go dopiero w drugim tygodniu lipca, na porannym niebie, w Bliźniętach. Planeta będzie w koniunkcji z Merkurym (8 VI) i Wenus (12 VIII)”.
Saturn Nowy Rok spędził – podobnie jak Jowisz – na wieczornym niebie, w Wodniku. Końcem lutego schowa się w promieniach Słońca, po czym dopiero pod koniec marca zobaczymy go na porannym niebie. 21 września będzie w opozycji do Słońca i będzie go można obserwować przez całą noc. Od połowy grudnia będzie dostępny do obserwacji już tylko na wieczornym niebie.
