Leczenie trudno gojących się ran stanowi poważne wyzwanie dla współczesnej medycyny. Rany te są nie tylko bolesne i uciążliwe dla pacjentów, ale mogą również prowadzić do poważnych powikłań, takich jak zakażenia, amputacje, a nawet śmierć. Projekt realizowany przez badaczy z Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie wspólnie z zespołami z Uniwersytetu Jagiellońskiego, Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie oraz Uniwersytetu Kolumbii Brytyjskiej w Vancouver w Kanadzie ma na celu opracowanie nowatorskiego opatrunku hydrożelowego zawierającego naturalne składniki pochodzące z mleka owczego i wielbłądziego.
Reklama
Opatrunek ten będzie miał właściwości antybakteryjne, przeciwzapalne i stymulujące regenerację tkanek, co przyspieszy proces gojenia się ran i zredukuje ryzyko powikłań.
Międzynarodowym i interdyscyplinarnym zespołem badawczym kieruje dr inż. Piotr Szatkowski z Katedry Biomateriałów i Kompozytów z Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH. W ramach projektu INNOGLOBO III z Narodowego Centrum Badań i Rozwoju naukowcy opracowują i przygotują do opatentowania hydrożelowy opatrunek na trudno gojące się rany zawierający naturalne składniki pochodzące
z mleka owczego i wielbłądziego. Wysokość otrzymanego dofinansowania na projekt wynosi ponad 1,5 mln zł, a jego realizacja potrwa trzy lata.
Naturalnymi produktami bogatymi w substancje bioaktywne wspomagające regenerację skóry i gojenie się ran jest mleko owcze i wielbłądzie. Oba te produkty, w porównaniu do np. mleka krowiego, zawierają wysoki poziom insuliny, która ma szczególne znaczenie w procesie gojenia się ran. Insulina reguluje poziom glukozy we krwi i może wspomagać leczenie uszkodzonej skóry poprzez regulację reakcji zapalnych oraz stymulację migracji komórkowej.
Dotychczasowe badania wykazują, że miejscowe podanie insuliny ma znaczący wpływ na gojenie się ran o podłożu cukrzycowym oraz ran oparzeniowych i przewlekłych.
Reklama
W dobie chorób cywilizacyjnych opracowanie hydrożelowego materiału opatrunkowego wzbogaconego aktywnymi substancjami może pomóc w leczeniu ran np. cukrzycowych. Opracowywany przez zespół opatrunek może stanowić istotny czynnik w kuracji tego typu schorzeń, ze względu na bogatą zawartość bioaktywnych substancji, w tym insuliny, laktoferyny, kwasu orotowego czy sprzężonego kwasu linolenowego. Substancje te mają szczególnie znaczenie w procesie gojenia ran ze względu na ich właściwości między innymi przeciwzapalne, stymulujące rozwój i migracje komórek.
- Uważamy, że mleko owcze i wielbłądzie będzie tym elementem opatrunku, który posiada potencjał leczniczy i przyczyni się do regeneracji komórek skóry. Opracowane biomateriały na bazie naturalnych substancji bioaktywnych mleka mogą znacząco poprawić wydajność oraz komfort leczenia pacjentów z problemami skórnymi ze szczególnym uwzględnieniem pacjentów cukrzycowych – wyjaśnia kierownik zespołu dr inż. P. Szatkowski.
Istotnym elementem tego zadania będzie przeprowadzenie szczegółowych badań komórkowych i molekularnych określających bioaktywność opracowanego opatrunku.
W pierwszym zadaniu badawczym naukowcy opracują hydrożelowy wielowarstwowy materiał opatrunkowy, który będzie zawierał substancje bioaktywne. - Istotnym elementem będzie opracowanie najlepszej matrycy hydrożelowej dla tworzonego opatrunku. Ponadto musimy określić m.in. minimalną zawartość tzw. dodatków funkcyjnych w tworzonym opatrunku, właściwości fizykochemiczne materiału, czas użytkowania opatrunku w aspekcie możliwości przedłużenia czasu stosowania takiego opatrunku na ranie – wymienia kierownik zespołu.
Następnie naukowcy przeprowadzą szereg badań przesiewowych służących do biologicznej oceny opatrunku sfunkcjonalizowanego substancjami czynnymi pochodzącymi z mleka owczego i wielbłądziego. Kolejny etap testów obejmie analizy komórkowe, które sprawdzą czy badany opatrunek wpływa na żywotność komórek oraz tempo zarastania rany.
