Kraków i Norymberga w wyjątkowy sposób rozpoczynają obchody jubileuszu 45-lecia współpracy - informuej krakowskie MPK. W hali Stacji Obsługi i Remontów MPK SA w Krakowie zostały zaprezentowane dwa wyremontowane wagony Zeppelin, których historia połączyła oba miasta.
Reklama
Jeden z nich w kolorze zielonym, trafi do Norymbergi. Drugi Zeppelin, w kolorze niebieskim to tramwaj, który dołączy do kolekcji historycznych pojazdów krakowskiego przewoźnika. Oba wagony zostały wyremontowane przez pracowników Stacji Obsługi i Remontów MPK.
W 1941 roku z Norymbergi zakupiono 10 istniejących wagonów silnikowych i dodatkowo 23 przyczepy. Początkowo skierowano je na linię nr 5 (Salwator - Osiedle Oficerskie), a we wrześniu na nową linię nr 8, łączącą Bronowice z Cmentarzem Rakowickim.
Jeździły po Krakowie z reguły bez przyczepek. Żywot norymberskich wagonów w Krakowie okazał się wyjątkowo długi. Nie zostały zniszczone podczas wojny i z powodzeniem wykorzystywano je również po wojnie. Zeppeliny zaczęto wycofywać z eksploatacji dopiero w 1959 roku i trwało to do początku lat 70-tych XX wieku.
Ostatnie dwa Zeppeliny przez kilka lat służyły jeszcze w MPK jako wagony techniczne.
Dzięki usilnym staraniom, w które zaangażowały się władze Norymbergi ten wyjątkowy wagon został po raz pierwszy wyremontowany w Krakowie w latach 1983-1984. Teraz wagon wrócił do Krakowa po drugie życie.
Reklama
Historia „Zeppelinów” rozpoczęła się w 1906 roku w Norymberdze. W porównaniu z innymi tramwajami z początku XX wieku „Zeppelin” był cichszy, a dzięki wózkom podwozia łagodniej wchodził w zakręty i bez trudu pokonywał je nawet przy dużej prędkości. Jak na swoje rozmiary był stosunkowo lekki, gdyż ważył 13 600 kilogramów. Dla zwiększenia przyczepności w czasie ruszania i hamowania, zamontowano w nim piasecznice i hamulec szynowy.
Podobnie jak większość ówczesnych tramwajów był dwukierunkowy, tj. na każdym z pomostów miał nastawnik umożliwiający prowadzenie wagonu. Otrzymał także rozwiązanie, które miało zapobiegać wciągnięciu człowieka pod koła - belki osłaniające podwozie z boku oraz metalowe kraty z przodu i z tyłu.
W oknach i drzwiach przedziału zastosowano system przeciwwagi ułatwiający ich zamykanie. Prąd pobierał za pomocą odbieraka krążkowego, kilkanaście lat później zastąpionego pantografem. Najbardziej charakterystyczną cechą Zeppelina było pięć bocznych okien: trzy kwadratowe okna rozdzielone dwoma wielkimi, prostokątnymi o powierzchni dwóch kwadratowych.
