Dokładnie 200 lat temu ukończono sypanie Kopca Kościuszki. To miejsce symbol i wspaniały punkt widokowy.
Reklama
Teren, na którym wznosi się kopiec był własnością klasztoru Sióstr Norbertanek. W 1820 r. Siostry darowały Rzeczypospolitej Krakowskiej kilka morgów gruntu pod budowę pomnika – kopca, poświęconego zmarłemu trzy lata wcześniej naczelnikowi powstania z 1794 roku.
Sypanie kopca rozpoczęto 16 X 1820 r, a ukończono po trzech latach 26 X 1823 r. W okresie 1845-1847 staraniem Komitetu Kopca Kościuszki wybudowano gościniec z Salwatora pod kopiec, zwany dzisiaj Aleją Waszyngtona.
W 1852 r. za sumę 18 tysięcy guldenów, Komitet zmuszony został odstąpić armii austriackiej grunt wokół kopca na zbudowanie fortu, za wyjątkiem samego stożka i jednej morgi terenu u jego podstawy. Od patrona kopca fort przyjął nazwę „Kościuszko”. Odrębność kopca od fortu podkreślona została murem obwodowym, wzniesionym przez Austriaków z neogotycką kaplicą bł. Bronisławy zbudowaną według projektu Feliksa Księżarskiego, jako swoistą rekompensata za zburzoną XVIII – wieczną kaplicę.
Dziś obok kopca funkcjonuje Muzeum Kościuszkowskie ze stała wystawą „Kościuszko – bohater wciąż potrzebny”, utworzoną ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Małopolskiego na lata 2014–2020.
