W Krakowie odbyły się uroczystości pogrzebowe trzech tzw. żołnierzy wyklętych: Eugeniusza Gałata ps. „Wiktor”, Władysława Migdała ps. „Odron” i Leona Zagata ps. „Złom”, Trzy lata temu ich szczątki odkryto w zbiorowej mogile na cmentarzu Rakowickim.
Reklama
Doczesne szczątki Eugeniusza Gałata, Władysława Migdała i Leona Zagata znalezione zostały podczas prac poszukiwawczych Instytutu Pamięci Narodowej prowadzonych na cmentarzu Rakowickim w 2019 r. Po trzech latach od ekshumacji spoczęły w Kwaterze Wojennej Żołnierzy Podziemia Niepodległościowego 1939-1963, a uroczystość miała charakter państwowy.
Prezydent Andrzej Duda przyznał trzem żołnierzom odznaczenia państwowe. Krzyż z Mieczami Orderu Krzyża Niepodległości dla Eugeniusza Gałata oraz Krzyż Orderu Krzyża Niepodległości dla Władysława Migdała i Leona Zagaty. Z rąk wicewojewody małopolskiego Ryszarda Pagacza odznaczenia odebrali najbliżsi członkowie rodzin odznaczonych.
Reklama
Eugeniusz Gałat „Wiktor” (1924-1948)
Partyzant Narodowych Sił Zbrojnych, związany z konspiracją niepodległościową od 1943 r. Był żołnierzem oddziału NSZ kpt. Jana Dubaniowskiego „Salwy”, a następnie – po jego śmierci – dowódcą grupy partyzanckiej. W starciu z UB w listopadzie 1947 r. został ranny i aresztowany. Zamordowany z wyroku komunistycznego sądu 11 maja 1948 r.
Władysław Migdał „Ordon” (1925-1948)
Partyzant Narodowych Sił Zbrojnych, związany z konspiracją
niepodległościową od 1944 r. Był żołnierzem oddziału NSZ kpt. Jana Dubaniowskiego „Salwy”, a następnie grupy partyzanckiej Eugeniusza Gałata „Wiktora”. Został aresztowany podczas obławy przeprowadzonej przez UB w grudniu 1947 r. Zamordowany z wyroku komunistycznego sądu 11 maja 1948 r.
Leon Zagata ps. „Złom” (1925-1950)
Od 1948 r. partyzant oddziału „Wiarusy” dowodzonego przez Tadeusza Dymla „Srebrnego”, a następnie Stanisława Ludzię „Harnasia” działającego w powiatach nowotarskim, nowosądeckim oraz limanowskim. Został aresztowany przez UB w lipcu 1949 r. na polanie Surówki w masywie Lubonia Wielkiego. Zamordowany z wyroku komunistycznego sądu 12 stycznia 1950 r.
