W inscenizacji „Snu nocy letniej” Krzysztofa Garbaczewskiego kreacja świata fantastycznego i jego bohaterów – Oberona, Tytanii i Puka – odbywa się za pośrednictwem technologii virtual reality, igrając z fizyczną przepaścią między użytkownikiem (aktorem) a niestabilnie zakodowanym awatarem.
Reklama
W swej interpretacji sztuki Szekspira twórcy spektaklu podążają za myślą Gillesa Deleuze’a, stwierdzając: „Deleuzjańska różnica jest wydarzeniem spotkania z Innym, bez którego dyskurs o Innym nie jest możliwy. Owo poznanie Innego, spojrzenie w jego obcą twarz jest doświadczeniem wstrząsającym, traumatycznym – to apokalipsa. Nie musi ona jednak oznaczać końca. Możliwe jest ocalenie, a gwarantuje je Przemiana”. Refleksja nad Przemianą obejmuje w „Śnie nocy letniej” zarówno kwestie społeczne i osobiste, jak i estetyczne, ekologiczne oraz technologiczne.
Sen śniony podczas tych czterech letnich dni i nocy to marzenie o utopii, świecie społecznej emancypacji, w którym wszyscy, zespoleni grzybnią niczym pierwotnym Internetem, ulegają Przemianie. A także – krytyczna refleksja nad obecnym stanem rzeczy, pozostającą poza politycznym pragmatyzmem – niebezpieczna dla władzy i jej opozycji.
Czy na pewno jest to sen? Czy możesz w niego uwierzyć? I czy masz pewność, że to Ty go śnisz?
OBSADA
Bogdan Brzyski Piszczała
Maciej Charyton Lizander
Małgorzata Gałkowska Hipolita
Roman Gancarczyk Puk
Grzegorz Grabowski Kloc
Zygmunt Józefczak Egeusz
Paweł Kruszelnicki Oberon
Mikołaj Kubacki Tezeusz
Marta Ojrzyńska Tytania
Błażej Peszek Podszewka
Małgorzata Zawadzka Helena
Krzysztof Zawadzki Demetriusz
Maja Pankiewicz (gościnnie) Hermia
TWÓRCY
Stanisław Barańczak przekład
Krzysztof Garbaczewski reżyseria
Patrycja Wysokińska scenariusz, dramaturgia
Aleksandra Wasilkowska scenografia i kostiumy
Bartosz Zaskórski muzyka
Tomasz Bazan choreografia
Robert Mleczko reżyseria światła/koordynacja video
Anastasiia Vorobiova, Mateusz Korsak VR
Tadeusz Pyrczak (AST) Asystent reżysera
