Wróble, dżdżownice i wieloryby, czyli krótko mówiąc, prawie cały wiosenny Kraków zaprasza na wernisaż OKRUCHY Wojciecha Węgrzyńskiego.
Reklama
Autor zapewnia, że to nic wielkiego i nic ciężkiego, dla małego i dużego. OKRUCHY bowiem, to kilkanaście rysunków ubranych w słowa; trochę dla powagi, ale bardziej dla hecy. Bo to przecież niezła heca, że żyjemy. I że znowu pachnie wiosną.
„Cichutko, na palcach, w świecie zuchwałego tupotu, chaosu, bezbrzeżnej głupoty, idzie poeta. Nie założył butów na specjalnych obcasach, nie wytatuował na czole, ani nigdzie indziej, że jest artystą. Nie podjął w malarstwie dialogu z polityką, religią ani też specjalnie nie puka do drzwi sukcesu. Taki jest Wojtek Węgrzyński. Prędzej dogada się z mrówką, co niesie świat cały na plecach, albo z motylem, co uczył go koloru, żółwiem filozofii czy słoniem spokoju niż z Tobą, człowieku codzienny. Wojtek widzi więcej. Celnie komentuje, spisuje swoje uwagi w zeszyciku starannie dobra-nym. A potem już wie, jak namalować obraz. Jest przygotowany na ten akt odwagi.” - tak charakteryzuje twórczość Węgrzyńskiego Andrzej Szare, profesor Uniwersytetu Śląskiego.
Wojciech Węgrzyński urodził się 26 września 1982 w Zabrzu. Dorastał w Gorlicach, Gorzycach i Nowym Sączu. Studiował malarstwo na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Swoje umiejętności rozwijał podczas wyjazdów stypendialnych na Universidad del País Vasco w Hiszpanii i Udayana University w Indonezji, a także w niewielkim Studio 5 w Wielkiej Brytanii.
Jego twórczość wiele zawdzięcza licznym podróżom, poszukiwaniom, a przede wszystkim mądrym nauczycielom, przyjaźniom i wartościom, które wyniósł z rodzinnego domu. Pisze, maluje, rysuje, fotografuje, tworzy książki artystyczne i realizacje ścienne. Współtworzył projekty graficzne i edukacyjne dla Fundacji Anny Dymnej „Mimo Wszystko”, Fundacji Literackiej Nagrody Nike, Green School w Indonezji, Théâtre la Boka we Francji i organizacji humanitarnej Lekarze bez Granic.
