Muzyka klezmerska wywodzi się ze sztetli i gett Europy Wschodniej, gdzie żydowscy śpiewacy, znani jako ‘klezmorim’ występowali podczas wydarzeń radosnych dla danej społeczności, np. podczas wesel. Czerpali swoje inspiracje z melodii świeckich, popularnych tańców, a także muzyki religijnej.
Kontakty z muzyką słowiańską, grecką, turecką, cygańską, a nieco później także z amerykańskim jazzem, sprawiły, że muzyka klezmerska wzbogaciła się o ich elementy: charakterystyczne dla nich skale, tempa i rytmy, delikatne dysonanse i skłonność do improwizacji, zaś klezmorim zyskali sposób, by swą muzyką oddać wszelki uczucia, od radości do rozpaczy, od religijnego oddania do buntu, od melancholii po rubaszność, wszystko okraszone charakterystycznym żydowskim humorem.
W repertuarze koncertów znajdują się zarówno utwory instrumentalne, związane z folklorem Żydów reformowanych, jak i utwory Żydów ortodoksyjnych, wykonywane w języku jidysz.
Di Galitzyaner Klezmorim
Zespół powstał w 1996 roku z inicjatywy trojga studentów krakowskiej Akademii Muzycznej, zafascynowanych muzyką klezmerską i atmosferą ówczesnego Kazimierza.
Od początku swego istnienia grupa wpisuje się w tradycyjny nurt muzyki klezmerskiej, o czym świadczy również jej nazwa. Di Galitzyaner Klezmorim w języku jidysz oznacza “Muzykanci Galicyjscy”, co nawiązuje do tradycji kapel żydowskich, licznie działających na terenie Europy ŚrodkowoWschodniej. Repertuar oparty jest na melodiach tradycyjnych, ale pojawiają się też własne kompozycje, jak “Modlitwa w Synagodze Izaaka” oraz utwory, w których zaczerpnięto inspirację z muzyki polskiej, np. “Freilach Chopina”.
W obecnym składzie zespół występuje od 1998 roku i współtworzą go Mariola Śpiewak (klarnet), Grzegorz Śpiewak (akordeon) oraz Rafał Seweryniak (kontrabas).