Po ośmiu latach rządów PiS idzie zmiana. W normalnych warunkach nie byłoby w tym niczego ekscytującego. Jedna partia oddaje władzę, inna/inne przejmują ster państwa. Wymiana ekip rządowych jest w systemie demokratycznym czymś absolutnie naturalnym. Partie się zużywają, na scenę wchodzą nowe idee, nowe roczniki i polityków i wyborców.
Reklama
Takich powyborczych zmian przeżyliśmy już III RP wiele. Jednak tym razem jest inaczej. Odchodząca formacja starała się wywrzeć na opinii publicznej wrażenie, że jej rządy będą trwały bez końca, jest bowiem jak władca namaszczony z bożej ręki czy nieuchronnego wyroku historii, a nie tylko jest wybrana wolą wyborców, którzy mogą kartką papieru odsunąć ją od władzy.
Stąd szok i niedowierzanie, po obu zresztą stronach politycznego sporu, że wybory wygrała, może niezjednoczona, ale opozycja. Kluczowa okazała się niesamowita mobilizacja młodszych roczników wyborców, nie tylko tych z wielkich miast, ale też z mniejszych ośrodków. To oni uwierzyli, że ich udział w głosowaniu może coś zmienić. A spraw do zmiany jest ogrom i wszystkie pilne.
Jedną z najważniejszych jest zmiana w mediach, kiedyś publicznych, dziś rządowych. To z telewizji i radia miliony ludzi czerpią nie tylko wiedzę o świecie, ale też opinie, które kształtują ich myślenie i rozumienie świata.
Rządowe media przestały informować o faktach i przedstawiać różnorodne opinie, a stały się źródłem agresywnej propagandy na niespotykaną skalę. Oczyszczenie tego zatrutego źródła może się dokonać stosunkowo szybko, jednak ślady w umysłach odbiorców tej orwellowskiej papki mogą pozostać na lata.
Reklama
Bez zbudowania uczciwych mediów nie może być mowy o odbudowaniu zaufania i elementarnej wspólnoty. Nie chodzi o zacieranie podziałów, a skończenie z przedstawianiem politycznych i ideowych oponentów jako zdrajców, agentów i sług szatana.
Następną kwestią jest polska szkoła, sponiewierana absurdalnymi reformami, pandemią, biurokracją i strachem przed ideologicznymi naciskami. To praca na lata, ale nowa ekipa musi wykonać gesty szacunku wobec nauczycieli, dyrektorów, rodziców i uczniów. I pokazać, że czasy ludzi pokroju krakowskiej kurator oświaty Barbary Nowak nieodwołalnie się skończyły.
Przejmujących władzę polityków czeka tytaniczna praca. Odbudowa zaufania do Polski, nie tylko w Unii Europejskiej, ale też w USA i innych instytucjach międzynarodowych. PiS, powtarzający do znudzenia slogany o silnej Polsce, zostawia ją w istocie osamotnioną i izolowaną. I tu zmiana nie dokona się z dnia na dzień. Zaufanie łatwo zniszczyć, a znacznie trudniej odbudować.
Takich obszarów można by wymieniać jeszcze wiele: upolityczniona do cna prokuratura, służby specjalne, spółki skarbu państwa. Rozdawnictwo pieniędzy na masową skalę dla zaprzyjaźnionych fundacji i stowarzyszeń, które z tzw. III sektorem nigdy nie miały nic wspólnego i służyły wyłącznie umacnianiu politycznych i personalnych wpływów.
Reklama
Łatwo nie będzie. Będą tarcia i spory. Będą ambicje i ograniczone zaufanie do koalicjantów. Ale mam nadzieję, że przejmujący władzę politycy będą codziennie pamiętać o tych młodych ludziach, którzy w zimną październikową noc stali długie godziny przed wyborczymi lokalami, by oddać swój głos.
Nie zawiedźcie ich. A jak czegoś nie będziecie mogli zrobić albo przeciwnie będziecie musieli podejmować niepopularne decyzje, to przyjdźcie do nich, waszych wyborców, i rozmawiajcie. To też będzie wielka zmiana.
