Dobiega końca budowa nowej siedziby Szpitala Uniwersyteckiego. Jest to jedna z największych inwestycji medycznych realizowanych w Europie, ale czy nie podzieli losu, otwartego również w Krakowie, jednego z najnowocześniejszych ośrodków leczenia nowotworów: Centrum Cyklotronowego Bronowice?
Reklama
Ta inwestycja naprawdę robi wrażenie: w kompleksie trzynastu budynków, zlokalizowanych na 15 hektarach działki funkcjonować będzie ponad 1,6 tysiąca łóżek, 25 oddziałów, 45 poradni, 24 sale operacyjne, szpitalny oddział ratunkowy, 30 przychodni, a także zaplecze dydaktyczne dla studentów, lądowisko dla helikopterów. Przeprowadzka ma nastąpić w listopadzie tego roku.
Szpital ma być nie tylko największy, ale i najlepszy
Koszt przedsięwzięcia to ponad 1,2 miliarda złotych , a w tym między innymi 300 milionów z funduszy unijnych i pieniądze uzyskane ze sprzedaży poszpitalnych obiektów, które zakupi samorząd Krakowa.
Siedziba szpitala będzie, w większości, wyposażona w nowy sprzęt. Przeprowadzka jest podzielona na kilka etapów. Poza oddziałami funkcjonującymi do tej pory w Szpitalu Uniwersyteckim powstanie kilka nowych: chirurgia szczękowo-twarzowa, kardiochirurgia i rehabilitacja kardiologiczna.
Pacjenci odczują znaczną poprawę warunków, w jakich będzie się odbywało leczenie. W nowej placówce będą wyłącznie jedno lub dwuosobowe pokoje z wentylacją i z osobnymi łazienkami. I przede wszystkim chorzy będą mieli dostęp do nowoczesnych, unikalnych technologii. Wokół szpitala powstanie 1200 miejsc parkingowych dla pracowników i pacjentów (z czego 700 będzie na parkingu wielopoziomowym).
Marcin Jędrychowski - dyrektor Szpitala Uniwersyteckiego ma świadomość, że najważniejszym zadaniem staną się sprawy związane z jego finansowaniem. Jak mówił w wywiadzie do „Alma Mater”:chciałbym, aby w ciągu najbliższych kilku lat niemal całkowicie zmieniło się postrzeganie Szpitala Uniwersyteckiego w Krakowie, aby określenie: jeden z największych szpitali w Polsce, zostało zastąpione mianem: najlepszy szpital w Polsce”.
To budzi spory niepokój
Oczywiście my, mieszkańcy Krakowa też bardzo chcielibyśmy, aby był to najnowocześniejszy szpital, dostępny dla jak największej ilości chorych. Nowoczesny, wspaniały, godny poziomu światowego. Jest jednak powazny powód do niepokoju.
W 2015 roku zostało otwarte Centrum Cyklotronowe Bronowice (CCB) w Krakowie, pierwszy w Polsce ośrodek oferujący radioterapię protonową. To zaledwie jedno z siedmiu takich miejsc w Europie. Koszt powstania tego miejsca to 300 milionów złotych. Właścicielem cyklotronu jest Instytut Fizyki Jądrowej PAN. W ośrodku terapie dorosłych, jak pisano w czasie radosnego otwierania obiektu, prowadzić będzie krakowski oddział Centrum Onkologii. Terapią dzieci zajmie się Uniwersytecki Szpital Dziecięcy, który – zgodnie z umową – będzie działał w tym przypadku jako podwykonawca Centrum Onkologii.
A jednak pomimo bardzo dobrego sprzętu, obecnie leczy się zaledwie 15% chorych. Pozostali pacjenci są skazani na śmierć. Centrum działa cztery godziny dziennie, a mogłoby szesnaście. Pracownicy Centrum apelują do Narodowego Funduszu Zdrowia o większe wykorzystanie tak drogiego sprzętu. Sprzęt za 300 milionów złotych jest wykorzystywany w 15-20%.
Trudno jest zrozumieć politykę zdrowotną państwa: z jednej strony powstają nowoczesne, świetnie wyposażone obiekty, z drugiej brakuje pieniędzy na ich utrzymywanie i wykorzystywanie ich możliwości. Pytajmy więc: o co tutaj chodzi.
Oszczędzanie na onkologii
Media alarmują, że odchodzą wybitni specjaliści onkolodzy zatrudnieni w Klinice Onkologii Klinicznej w oddziale Centrum Onkologii w Krakowie. Lekarze złożyli wypowiedzenie z pracy po tym, jak dowiedzieli się, że trzeba dokonać redukcji etatów z powodów …oszczędności. Wiceminister zdrowia Sławomir Gadomski powiedział dziennikarzom że informacja o takiej rezygnacji dotarła do resortu zdrowia. Jak mówił, dyrektor placówki będzie rozmawiał ze wszystkimi specjalistami, którzy złożyli wypowiedzenie na temat powodów ich rezygnacji. Zapewnił że osoby te mają trzymiesięczne wypowiedzenia więc klinika na razie funkcjonuje bez zmian.
Jednak to nie wszystko. Kiedy pacjenci z niepokojem czytają i słuchają doniesień o planach oszczędnościowych szpitali, kiedy nie mają szans na skorzystanie z Centrum Cyklotronowego w Bronowicach – jak grom z nieba spada na Kraków wiadomość, że nasze miasto, jak i pozostała część Małopolski będzie gospodarzem Igrzysk Europejskich. Po pierwsze wszyscy zaczynamy nerwowo przeszukiwać Internet, aby zdobyć informacje co to są Igrzyska Europejskie. Igrzyska przed czterema laty odbyły się w azerskim Baku, drugie w stolicy Białorusi. Pierwotnie ich organizatorem mieli być Holendrzy, ale szybko – po skalkulowaniu kosztów i ewentualnych zysków – ze swoich chęci się wycofali. Wówczas roli gospodarza podjął się Mińsk, a raczej prezydent Białorusi Aleksander Łukaszenka.
Reklama
Za cztery lata areną kolejnych, trzecich igrzysk europejskich ma być Kraków. Był jedynym kandydatem i organizację otrzymał jednogłośnie. Organizacja takiej imprezy przekracza możliwości finansowe aglomeracji dużo większych i bogatszych niż Kraków. Tak było w Azerbejdżanie, tak było i na Białorusi. Pierwsze igrzyska europejskie w 2015 r. w Baku kosztowały 1,2 mld euro. W Mińsku mówiło się jedynie o 50 mln, ale już w końcowej fazie imprezy pojawiła się kwota pięć razy większa.
Igrzyska zamiast leczenia raka?
Na konferencjach omawiających przygotowania do Igrzysk Europejskich (nawiasem mówiąc ich podjęcie nie było konsultowane z podatnikami, a więc mieszkańcami Krakowa) wszyscy są zajęci oczekiwaniami na jednoznaczne deklaracje rządu dotyczące sfinansowania Igrzysk. I wszyscy zapominają, że finanse, którymi dysponuje rząd są także pieniędzmi podatników.
I rząd zadecydował, że podatnik wybierze igrzyska zamiast leczenia onkologicznego.
No cóż, jak kiedyś napisał Horacy: Quidquid delirant reges plectuntur Achivi. (Za wszystkie głupstwa królów płacą ich narody). Powinniśmy o tym pamiętać.
