Będę głosować na Trzaskowskiego, ale ubolewam, niestety, i wciąż, nad tym, że nie będzie kobiety prezydenta. Po prostu jest mi żal.
Reklama
Pomyślałam sobie, że może ktoś kiedyś przeprowadzi analizę wydarzeń i dowie się, przekazując tę wiedzę nam wszystkim: dlaczego w Niemczech, na Sri Lance, w Ekwadorze, w Irlandii - och wymieniać można by wiele - udało się kobietom zostać prezydentami kraju, a w Polsce jakoś ta samodzielność, przebojowość kobiet jest gdzieś daleko z tyłu.
Oczywiście w całej grze chodzi o zmianę prezydenta uwiązanego przy prezesie PiSu na kogoś innego, z innej opcji politycznej. I będzie to zapewne zmiana bardzo istotna dla Polski. Jednak wciąż mi żal, że nie będzie to nasza Margaret Thatcher (myślę o samodzielności, zdecydowaniu, jednoznaczności w poglądach).
Może takich kobiet w polskiej polityce nie ma, a może, jeśli są, ich się nie lansuje, nie pokazuje, nie wystawia na prestiżowe stanowiska? Merkel była przewodniczącą znaczącej w Niemczech partii przewodnicząca Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej, a u nas eksperymenty z żeńskim przewodniczeniem partii tez nie wypaliły.
Reklama
Naród polski wybiera kandydata w duchu Johna Fitzgeralda Kennedyego. Przecież w podobnym do niego stylu był Donald Tusk (a w USA Barack Obama). Nie wiem, czy zauważyliście Państwo właśnie ten styl: swobody, swady, witania się, dowcipu, lekkości bytu. Kennedy był w podobnym wieku: miał 44 lata gdy został prezydentem. Przystojny, młodo wyglądający, z takim właśnie stylem bycia. Głosowały na niego Amerykanki, bo był młody i przystojny.
Angela Merkel była starsza, kiedy została kanclerzem Niemiec - miała 54 lata, bynajmniej nie przypominała Kennedyego. Nie ten wdzięk, nie ten styl, nie to demonstrowane poczucie humoru, nie ta lekkość obcowania z mediami - a jednak została kanclerzem najpotężniejszego państwa w Europie.
Powstaje wiele pytań: między innymi i to, gdzie się podział Borys Budka? Przy każdym pojawieniu się Kidawy-Błońskiej stał obok, co oczywiście było jednoznacznym sygnałem dla wyborców, jaka będzie samodzielność pani prezydent. Sztab Kidawy-Błońskiej pracował fatalnie, popełniając tysiące błędów. Teraz, przy Rafale Trzaskowskim - Borysa Budki z reguły nie ma. Może powstał inny sztab, który na to po prostu nie pozwala, a tamten - wyrażał zgodę.
Oczywiście będę głosowała na Rafała Trzaskowskiego (poza wyżej przytoczonymi argumentami, a przede wszystkim i tym podstawowym, że jest to niezbędne dla Polski) a także - tu pozwolę sobie na mały żart - z powodu estymy, jaką obdarzam twórczość jazzową jego ojca. I naprawdę mi żal akcji pod tytułem : opiekuńcza, a zarazem i zdecydowana kobieta, która, oczywiście jeśli byłaby samodzielna i odważna - mogłaby nieco inaczej ustawić funkcjonowanie Polski.
Reklama
I oczywiście namawiam Państwa do głosowania - nawet jeden głos, każdy, ma znaczenie. Tak myślę.
