Krakowscy radni zagłosowali za ustanowieniem użytku ekologicznego pod nazwą ,,Las łęgowy w Przegorzałach im. Kazimierza Walasza”. Nowy użytek ekologiczny ma powierzchnię ponad 53 hektarów. Łęg przegorzalski znajduje się w obrębie Bielańsko-Tynieckiego Parku Krajobrazowego.
Reklama
W województwie małopolskim jedynie lasy łęgowe w dolinie Soły i Skawy, znajdujące się częściowo w obszarze Natura 2000 Dolina Dolnej Soły, mają większą powierzchnię. Poza tym obszarem nie ma w Małopolsce łęgu, który mógłby konkurować powierzchnią i wiekiem z łęgiem przegorzalskim.
Na obszarze łęgu przegorzalskiego stwierdzono 103 gatunki grzybów, w tym 32 gatunki rzadkie znajdujące się na Czerwonej Liście grzybów wielkoowocnikowych w Polsce, 52 gatunki roślin naczyniowych, w tym jeden gatunek ściśle chroniony (salwinia pływająca).
Stwierdzono 42 gatunki mięczaków, w tym 41 gatunków ślimaków, dwa z nich są częściowo chronione. Wykazano także obecność dwóch gatunków muchówek, wymienionych w Czerwonej Księdze, 67 gatunków chrząszczy, siedmiu gatunków pszczołowatych i 33 gatunki ważek. Trzy gatunki chrząszczy i sześć gatunków trzmieli są objęte ochroną częściową, dwa gatunki ważek są objęte ochroną ścisłą.
Stwierdzono dziewięć gatunków płazów, w tym trzy ściśle chronione, sześć częściowo chronionych. Wśród 106 stwierdzonych gatunków ptaków, 94 gatunki znajdują się pod ścisłą ochroną, siedem gatunków jest częściowo chronionych, a pięć to gatunki łowne. Stwierdzono także 14 gatunków ssaków, jeden ściśle chroniony, cztery są częściowo chronione, a dziewięć to gatunki łowne.
Patronem użytku ekologicznego został dr Kazimierz Walasz (1952-2025), biolog, ornitolog, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego. Autor lub współautor wielu publikacji ważnych dla kształtowania i ochrony środowiska przyrodniczego Krakowa, które wyznaczały kierunek myślenia i działań osób zaangażowanych w proces kształtowania struktury miasta.
Dr Walasz był inicjatorem powstania w 2003 r. pierwszego użytku ekologicznego w Krakowie – „Łąki Nowohuckie”. Aktywnie uczestniczył w działaniach miasta w zakresie skutecznej ochrony przyrody, był członkiem licznych zespołów, rad naukowych, służył swą wiedzą przyrodniczą oraz autorytetem w wielu inicjatywach prośrodowiskowych.
Był również założycielem i wieloletnim prezesem Małopolskiego Towarzystwa Ornitologicznego, a także aktywnym członkiem Towarzystwa Urbanistów Polskich oraz Miejskiej Komisji Urbanistyczno-Architektonicznej. To właśnie on zainicjował temat objęcia ochroną lasu łęgowego w Przegorzałach, m.in jako autor opinii o wartości przyrodniczej Lasu Łęgowego w Przegorzałach w Krakowie.
