Ifriqiyya Electrique powstało na południu Tunezji, na obszarze pustyni Djerid. W tamtym rejonie świata życie lokalnych mieszkańców koncentruje się m.in. na rytuale Bangi, w trakcie którego obywa się tzw. adorcyzm, czyli przyjmowanie, w odróżnieniu od wypędzania, ducha.
Tytuł płyty Rûwâhîne odnosi się do jednego z imion takiego ducha. Banga oznacza również tradycję muzyczną opartą na rytmie i wielogłosowych partiach śpiewanych w dosyć szybkim tempie. Członkowie Ifriqiyya Electrique łączą elektronikę i przesterowane gitary z post-industrialnym jazgotem (głównie w obrębie gitar i perkusji). Mieszanie stylistyk to z całą pewnością znak rozpoznawczy tej grupy. Ich muzykę można opisać jako połączenie wielogłosowości (na styku wpływów afrykańskich i arabskich), polirytmicznej sekcji i lekko funkującej post-metalowej gitary z domieszką noise’u, scratchu i elektroniki.
